Demobilizacja Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w latach945-1951

Nie trzeba przypominać polskiego wkładu zbrojnego w dzieło walki, toczonej w latach II wojny światowej przeciwko hitlerowskiej Rzeszy. W najtrudniejszych warunkach, zaatakowana przez Niemcy a następnie Sowiety, Polska samotnie stawiała opór agresorom.
Pobita ale niepokonana, odtworzyła swe siły zbrojne poza krajem i w kraju.
Wojna zakończyła się zwycięstwem koalicji. Polska nie odzyskała jednak suwerenności. W kraju, za faktycznym przyzwoleniem naszych dotychczasowych sojuszników, rządy znalazły się w rękach uzależnionych od Moskwy ludzi. Stan ten zdeterminował los Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Ponad połowa żołnierzy uznała, że nie może wracać do zniewolonej Polski. Walczące u boku zachodnich aliantów Wojsko Polskie, oderwane od więzi z legalnym rządem Rzeczypospolitej, któremu sojusznicy cofnęli uznanie, uległo likwidacji, nazywanej demobilizacją.
[...]
Autor wykazał się znajomością szeroko zakrojonej literatury przedmiotu. W pracy ukazano losy polskiego żołnierza, walczącego w czasie II wojny światowej u boku naszych zachodnich aliantów, do chwili, gdy żołnierz ten stał się cywilnym już emigrantem w wolnym świecie, bądź też, gdy dotyczyło to mniejszości, wrócił po wojnie do kraju. (z przedmowy A. Ajnenkiela)