Sygnety drukarskie w Rzeczypospolitej XVI wieku. Źródła ikonograficzne i treści ideowe

Gutenberg, jego współpracownicy i pierwsi naśladowcy działali w świecie, w którym przekaz informacji odbywał się w znacznej mierze za pomocą obrazu, znaku i symbolu. Rzemieślnicy i przedsiębiorcy, nim jeszcze rozpoczęli działalność typograficzną czy nakładczą, nierzadko już posługiwali się znakami rozpoznawczo-własnościowymi. One także stawały się często podstawowym elementem ich późniejszych sygnetów drukarskich. Te niewielkie kompozycje graficzne dla dawnych czytelników, zaznajomionych z heraldyką, także nierycerską i nieszlachecką, były komunikatami o proweniencji druku, tożsamości, pochodzeniu czy przynależności społecznej jego wytwórcy. Dla dzisiejszego odbiorcy symbolika sygnetów z epoki początków „czarnej sztuki” bywa znana i czytelna, częściej jednak pozostaje całkiem zagadkowa lub zrozumiała tylko po części. Autorka na kartach swojej książki podjęła w bardzo zajmujący sposób próbę hipotetycznej rekonstrukcji genezy przedstawień wizualnych i formuł werbalnych współistniejących w sygnetach drukarskich, szukając wzorców ikonograficznych i źródeł ideowych owych kompozycji graficznych, używanych w XVI w. w drukarniach czynnych w Królestwie Polskim i Wielkim Księstwie Litewskim oraz analizując wymowę tych znaków i ich odbiór przez współczesnych. Niezwykle ciekawa lektura dla edytorów, filologów i historyków naukowo zainteresowanych tematem, ale także dla miłośników dziejów druku. Publikacja bogato ilustrowana, opatrzona zestawieniem bibliograficznym, indeksem osobowo-geograficznym i streszczeniem w języku angielskim.