Eschatyczny wymiar twórczości w świetle antropologii Pierre'a Teilharda de Chardin i Mikołaja Bierdiajewa

Książka poświęcona jest dwóm systemom religijno-filozoficznym, zawierającym refleksję nad relacją człowieka do rzeczywistości ziemskiej w świetle chrześcijańskiej eschatologii. Autorem pierwszego z nich jest kapłan katolicki, jezuita Pierre Teilhard de Chardin (1881–1955). Za życia był on ceniony jako specjalista w dziedzinie geologii i paleontologii, natomiast od połowy lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku (…) stał się znany także ze swoich dzieł filozoficznych i teologicznych jako twórca jednej z najpopularniejszych chrześcijańskich teorii ewolucjonistycznych. Drugim z autorów jest natomiast reprezentant prawosławia, Mikołaj Bierdiajew (1874–1948) – filozof, jeden z najbardziej docenianych na Zachodzie rosyjskich myślicieli religijnych, krytyk marksizmu i komunizmu, a także znawca historii, literatury i sztuki oraz aktywny współtwórca ruchu ekumenicznego.


Spis treści

Wstęp
Wykaz skrótów

Rozdział pierwszy
Źródła antropologii i eschatologii twórczości
1. Od Biblii do teologii średniowiecznej
2. Humanizm i nowy obraz świata
3. Nowe nurty w teologii
4. Podsumowanie

Rozdział drugi
System filozoficzno-teologiczny Pierre’a Teilharda de Chardin
1. Życiorys i filozofia
2. Prawda odkrywana w świecie
3. Ewolucjonistyczna interpretacja Objawienia
4. Podsumowanie

Rozdział trzeci
Filozofia religijna Mikołaja Bierdiajewa
1. Życie i twórczość
2. Interpretacja znaków czasu
3. Antropologia
4. Twórczość i jej rodzaje
5. Czas i wieczność
6. Podsumowanie

Rozdział czwarty
Recepcja i aktualność systemów
1. Teilhardyzm w debatach
2. Sobór Watykański II
3. Idee Bierdiajewa w myśli prawosławnej XX wieku
4. Teologia i duchowość współczesna
5. Podsumowanie

Zakończenie
Bibliografia
Summary