Inwentarze skarbca katedry krakowskiej z lat 1702, 1761 i 1791

 Inwentarze skarbca katedry krakowskiej z lat 1702, 1761 i 1791 rejestrują wyposażenie skarbca świątyni wawelskiej w naczynia i szaty liturgiczne oraz wszelkiego rodzaju kosztowności i przedmioty codziennego użytku, służące sprawowaniu liturgii. Autorzy spisów niezwykle szczegółowo opisali nie tylko poszczególne obiekty, ale również scharakteryzowali brakujące elementy dekoracji zarówno dzieł złotniczych jak i szat liturgicznych, zwłaszcza gdy dotyczyło to pereł, kamieni szlachetnych, złotych i srebrnych fragmentów krzyży, relikwiarzy, monstrancji, naszytych elementów dekoracyjnych infuł czy ornatów. Pieczołowicie odnotowywano również szczegółowe wyceny złota różnej próby i rozmaitych kamieni szlachetnych, użytych do dekoracji wybranych, wyjątkowych dzieł złotniczych i najbogatszych szat liturgicznych. Wśród najcenniejszych wyrobów rzemiosła artystycznego, o które wzbogacił się w skarbiec katedralny w XVIII wieku są ornat sprawiony na koronację króla Augusta II i złotnicze dary krakowskich biskupów: Jana Małachowskiego, Stanisława Kazimierza Dąmbskiego, Kazimierza Łubieńskiego, Stanisława Szembeka, Felicjana Konstantego Szaniawskiego, Franciszka Potkańskiego oraz kilku kanoników katedralnych.

 Edycję inwentarzy uzupełnia wybór kilkunastu dokumentów z XVIII wieku dotyczących kosztowności katedry krakowskiej, w tym dokumenty z 30 kwietnia i 2 maja 1794 roku wydane przez Tadeusza Kościuszkę i Komisję Porządkową Województwa Krakowskiego dotyczące nakazu oddania w gwałtownej Ojczyzny potrzebie kosztowności kościelnych na rzecz Narodu ratującego swe prawa i własności.