Pisma do kapłanów

Św. Jan z Ávila uważany jest za bramę mistyki XVI w. 

Jego główne dzieło Audi filia „nawróciło więcej dusz niż liczy sobie liter” – jak mawiał kardynał Astorga, arcybiskup Toledo, już w XVIII wieku. Horyzontem jego pism jest powszechne powołanie do świętości, które dla osiągnięcia tego celu przynagla do świętości kapłanów, od których zależy w wielkiej mierze świętość wiernych. Znany jest jego wpływ na francuską szkołę kapłańską: kardynała Bérulle, św. Wincentego a Paulo, świętego proboszcza z Ars, św. Franciszka Salezego, św. Antoniego Maríi Clareta, św. Jana Bosco... 

Traktat o Miłości Bożej stanowi preludium kultu i nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusa i Miłości miłosiernej, z którego źródeł czerpały Maria Teresa de Desandais i święta Faustyna Kowalska.

Św. Jan z Ávila jest niewątpliwie klasykiem duchowości katolickiej.

† Demetrio Fernández González, biskup Kordoby

_____________

Prezentujemy Czytelnikom wybór jego pism do kapłanów. W nich odzwierciedla się dusza tego wielkiego mistrza, który siał ziarno dobrej doktryny i świętego życia w Janie Bożym, Franciszku Borgiaszu, Piotrze z Alcántary, Teresie od Jezusa, Janie de Ribera, Ignacym Loyoli, Ludwiku z Granady, Piotrze Guerrero, Karolu Boromeuszu, Tomaszu z Villanueva, Franciszku Salezym i Alfonsie Marii Liguori oraz wielu innych.

Jorge Juan Fernández Sangrador