Bibliografia literatury polskiej. Nowy Korbut. Stanisław Wyspiański

Bibliografia Stanisława Wyspiańskiego, będąca kolejnym tomem „Nowego Korbuta”, w swoim układzie stosuje zasady obowiązujące w dotychczas wydanych tomach tej serii, a więc trójczłonowy podział na: 

Biogram, bibliografię podmiotową (Twórczość) i przedmiotową (Opracowania).
Także zasady opisu pozycji bibliograficznej oraz układu materiału wewnątrz głównych działów są zgodne z wymogami serii korbutowej, choć nie dało się uniknąć pewnych odstępstw wynikających ze specyfiki zgromadzonego materiału.
Daty graniczne (zasięg chronologiczny) obejmują lata l883(data powstania pierwszego utworu) do 2007 − do tego jubi1euszowego starano się zebrać materiały kompletne, choć odnotowano także, w miarę możliwości, dane późniejsze.
Przy zbieraniu materiałów za lata 1890-1966 cennym źródłem była monografia bibliograficzna autorstwa Marii Stokowej, zawarta w tomie 15. „Dzieł zebranych” Stanisława Wyspiańskiego (vol. 1-4, Kr. 1967-1968). Zarejestrowane w niej materiały poddano weryfikacji oraz przeredagowano zgodnie z zasadami „Nowego Korbuta”, czego konsekwencją była pewna selekcja, zwłaszcza przy opisie wystawień teatralnych, a także w działach: Wystawy i Kult pośmiertny. W bibliografii Stokowej jednostką opisu jest fakt publikacji, w tomach korbutowych − utwór; praca Stokowej wyodrębnia jako osobną część dzieje teatralne dzieł Wyspiańskiego, w tomie niniejszym losy teatralne utworu są powiązane z informacjami o jego powstaniu, rękopisach, dziejach edytorskich, przekładach oraz innych formach przekazu (kompozycjach muzycznych, ekranizacjach, przekazach telewizyjnych i radiowych).

Fragment Wstępu