(Nie)świadomość teatru

Antologia kobiecej myśli teatralnej, która pozwala na usłyszenie kobiecego głosu nie tyle w pracy i dziele, ile w refleksji nad nimi, w autokomentarzach i wspomnieniach, w zapisie doświadczenia, w perspektywie metateatralnej, historycznej, instytucjonalnej i, nade wszystko, osobistej. Trzecia z książek powstałych w ramach projektu HyPaTia – kobieca Historia Polskiego Teatru.

„(Nie)świadomość teatru, poza upodmiotowieniem kobiecego głosu, a zarazem odsłonięciem jego dystynktywnych cech, ma także aspekt jawnie polemiczny. Jest bowiem, oczywiście tylko w pewnym sensie, odpowiedzią na antologię Świadomość teatru. Polska myśl teatralna drugiej połowy XX wieku wydaną pod redakcją Wojciecha Dudzika w Wydawnictwie Naukowym PWN w 2007 roku, w której na pięćdziesiąt osiem zamieszczonych tekstów jest zaledwie pięć napisanych przez kobiety i dwa, których są współautorkami, a pod względem objętości wypowiedzi kobiet zajmują niewiele ponad pięć procent całości” – pisze we wstępie Joanna Krakowska.

• Joanna Krakowska – Wstęp
• Irena Babel – Aktualne problemy polskiej sztuki aktorskiej
• Izabella Cywińska – Dole i niedole, czyli dyrektorowanie non stop
• Stefania Domańska – Aktualne problemy polskiej sztuki aktorskiej
• Irena Eichlerówna – Przeszłość to dziś, tylko cokolwiek dalej…
• Halina Gallowa – Aktualne problemy polskiej sztuki aktorskiej
• Irena Górska – Nauczyłam się odpowiedzialności
• Halina Gryglaszewska – Nie lubię teatru okrucieństwa
• Ryszarda Hanin – Aktor: marzenia, myśli, rozterki
• Leonia Jabłonkówna – Niedokończona rozmowa z Leonią Jabłonkówną
• Zofia Jaremowa – Lalka w służbie metafory
• Ida Kamińska – Aktualne problemy polskiej sztuki aktorskiej
• Elżbieta Karkoszka – Gram bez dystansu
• Janina Kilian-Stanisławska – Istota teatru lalki
• Barbara Krafftówna – Forma i prawda
• Ewa Lassek – Aktor: marzenia, myśli, rozterki
• Zuzanna Łozińska – Grać, czyli żyć
• Maria Maj – Jestem bachantką
• Maria Malicka – Po tylu latach wszystko wraca (1); Po tylu latach wszystko wraca (2)
• Zofia Małynicz – Teraz wydobywam myśl
• Krystyna Meissner – Podnieca mnie ryzyko
• Aleksandra Mianowska – Zadania sceny
• Halina Mikołajska – Nie podejmuję się sformułować definicji aktorstwa
• Zofia Mrozowska – Aktor: marzenia, myśli, rozterki
• Stanisława Perzanowska – …jest jakaś mistyka ulic w moim życiu
• Anna Polony – Każdy ma coś z aktora
• Zofia Rysiówna – „Bo takie są moje obyczaje”
• Krystyna Skuszanka – O teatrze, który pożera sam siebie…
• Aleksandra Śląska – Przybliżyć ludzi
• Krystyna Tyszarska – Motory i hamulce polskiego teatru
• Ewa Wójciak – Kiedy i jak trzeba powiedzieć nie
• Lidia Zamkow – Trzeba wiedzieć, po co i dla kogo

Appendix

• Halina Mikołajska – Wiosna 1966