Rozwój kultu Matki Bożej inspirowany przez figurę Najświętszej Maryi Panny Skępskiej Królowej Mazowsza, Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej

Maryja, Matka Jezusa Chrystusa, od początku istnienia Kościoła cieszyła się wyjątkową czcią wiernych. Dogmat i kult maryjny stanowi integralną część tak depozytu wiary, jak i chrześcijańskiego kultu. Kult maryjny naturalnie zaznaczył się w sposób szczególny w Polsce, gdzie ten element religijności w sposób trwały i twórczy przeniknął do tradycji kulturowej stając się jej ważnym składnikiem. Dotyczy to również i Ziemi Dobrzyńskiej.

Duży wkład w rozwój kultu Matki Bożej wnieśli bracia mniejsi obserwanci, w Polsce popularnie nazwani bernardynami. Zakonnicy w brązowych habitach, obejmując sanktuarium Matki Bożej w Skępem w 1498 roku, zastali tam już rozwinięty kult maryjny. Został on zainicjowany w XV wieku. Wyrażał się w wielu formach: materialnych wotach składanych za doznane łaski, odpustach, pielgrzymkach, koronacjach i jubileuszach, tworzeniu melodii do maryjnych antyfon i pieśni, a wreszcie w tworzeniu na wzór oryginału kopii figurek, które wierni posiadali w swoich domach.

Niewątpliwie kult ten autentycznie i głęboko umacniał chrześcijaństwo chrystocentryczne, a zarazem w pełni humanistyczne – pełne życzliwości wobec świata i ludzi. Skępskie sanktuarium stało się poprzez wieki jednym z ważnych zwłaszcza dla Mazowsza i Kujaw miejsc czy wręcz bastionów budzących, ożywiających i pogłębiających wiarę oraz autentyczne chrześcijańskie życie, świadczących o katolickiej mocy duchowej tamtejszego społeczeństwa.

Niniejsza publikacja, którą oddajemy do rąk Czytelników, prezentuje w różnych aspektach kult Matki Bożej. Pragnę wyrazić głęboką wdzięczność wszystkim, którzy przyczynili się do jej powstania. Niech Pani Mazowsza darzy Was i Czytelników potrzebnymi łaskami.

Dobromił Marek Godzik OFM
kustosz sanktuarium i gwardian klasztoru