Polskie kolekcjonerstwo rzemiosła artystycznego

Bogato ilustrowany tom przynosi referaty wygłoszone podczas sesji zorganizowanej przez Oddział Warszawski Stowarzyszenia Historyków Sztuki w 2016 roku. Kolekcjonowanie rzemiosła artystycznego ma swoją długą historię, poczynając od włoskich renesansowych studiolo do dzisiejszych wyspecjalizowanych zbiorów muzealnych. Jednocześnie, jak czytamy we wstępie, refleksja nad samym rzemiosłem artystycznym funkcjonuje wciąż na pereferiach głównego nurtu historii sztuki. Również i kolekcjonerstwo dzieł rzemiosła artystycznego nie przyciąga tak wielkiego zainteresowania samych zbieraczy, co malarstwo. Tymczasem dla historyka sztuki pojawia się w tym kontekście szereg najrozmaitszych problemów, poczynając od oceny materiału i technologii, poprzez kwestie naśladownictw i fałszerstw, kończąc na transformacji kolekcji prywatnej w muzealną, co często stanowi ciekawy przyczynek do dziejów zbiorów muzealnych. Próbą odpowiedzi na wszystkie powstałe w ten sposób kwestie jest ta książka. Poruszone w niej zostały, na podstawie przykładów – czytamy w recenzji Tomasza F. De Rosseta - istotne zagadnienia z tej dziedziny, jak kwestia, kiedy zbiór rzeczy pięknych, ale jednak utylitarnych, staje się kolekcją, z jakimi postawami estetycznymi i historycznymi zbieraczy się to łączy i co się dzieje, kiedy dostaje się on do publicznego muzeum (czy też kiedy sam je tworzy).

Tom został zaopatrzony w wkładkę ilustracyjną oraz spis ilustracji i indeks osób.