Wydawnictwo
Kliknij, aby przejść do Wydawnictwa

Stulecie poznańskiej polonistyki (1919-2019), t. 1-3

Wydawnictwo Poznańskie Studia Polonistyczne, 2019
Dział:
ISBN: 9788365666451
 
 
 

 

Stulecie poznańskiej polonistyki (1919-2019) zawiera artykuły o profesorach związanych z naszą uczelnią. Składają się one na żywą, trzytomową opowieść o dziejach uniwersytetu, urozmaiconą przez archiwalia, przypominającą zapomniane wątki tradycji. Krótkie rozdziały wprowadzające i kalendarium kończące całość pozwalają zobaczyć ludzkie losy i sprawy w kontekstach historycznych. Tom 1 nosi tytuł Okres międzywojenny i lata okupacji, 2 – Językoznawstwo (po roku 1945), natomiast 3 – Nauka o literaturze (po roku 1945). 

W pierwszym tomie sylwetki profesorów (poprzedzone szkicem o działalności opozycyjnej na poznańskiej polonistyce) zgrupowane są według klucza generacyjnego. Najstarsi (jak Szweykowski) kontynuują tradycje przedwojenne. W latach 60. dochodzą do głosu młodzi, następuje bujny rozwój teorii literatury i translatologii (Ziomek i jego uczniowie) oraz badań historycznoliterackich, prowadzonych głównie przez uczniów Szweykowskiego (Maciejewski, Pieścikowski, Trojanowiczowa). Tom zamyka kalendarium (1945-2017) notujące zmiany instytucjonalne i walkę uczelni o autonomię.

Tom drugi – po topograficznej historii polonistyki i wspomnieniach lat powojennych – przedstawia sylwetki kilku generacji językoznawców: przedwojennych indoeuropeistów, którzy organizowali polonistykę po wojnie (Rudnicki, Otrębski), profesorów, którzy zadecydowali o jej współczesnym kształcie (Urbańczyk, Kuraszkiewicz) i którym zawdzięczamy rozwój licznych specjalizacji w latach 60.: dialektologii (Gruchmanowa, Sobierajski, Kornaszewski, Nowak), slawistyki (Zdancewicz, Moszyński, Skulina), historii języka (Rzepka) i współczesnej polszczyzny (Zagórski, Bąba).

W trzecim tomie sylwetki profesorów (poprzedzone szkicem o działalności opozycyjnej na poznańskiej polonistyce) zgrupowane są według klucza generacyjnego. Najstarsi (jak Szweykowski) kontynuują tradycje przedwojenne. W latach 60. dochodzą do głosu młodzi, następuje bujny rozwój teorii literatury i translatologii (Ziomek i jego uczniowie) oraz badań historycznoliterackich, prowadzonych głównie przez uczniów Szweykowskiego (Maciejewski, Pieścikowski, Trojanowiczowa). Tom zamyka kalendarium (1945-2017) notujące zmiany instytucjonalne i walkę uczelni o autonomię.