Rozwój zrównoważony wielkich miast w Polsce

Głównym celem opracowania jest zdiagnozowanie i ocena zgodności z założeniami zrównowa­żonego rozwoju tempa oraz procesów rozwojowych 19 wielkich miast w Polsce (19 miast rdzenio­wych obszarów metropolitalnych) i znaczenia dla tego rozwoju sfery sterowania miastami. Roz­wój jest rozumiany tutaj przez ilościowe i jakościowe zmiany w aspektach nazwanych w pracy podsystemami – przyrodniczym, społecznym i gospodarczym miast, czyli w sferze realnej. Sfera realna porównana zostanie z inną – sferą sterowania. Sfera sterowania miastem obejmuje pozosta­jące w gestii władz samorządowych dokumenty na poziomie strategicznym. Są to strategie rozwo­ju lokalnego (LSR), własne inicjatywy np. plany, projekty, różnego rodzaju polityka, kierunki fi­nansowania na rzecz rozwoju. Rozróżnienie na sferę realną i sferę sterowania (regulacji, zarządza­nia) jest spotykane w teorii makroekonomii, finansach, ekonomice przedsiębiorstw i zarządzaniu publicznym, czasem opisuje się także trzecią sferę – organizacji. Na styku sfer w wymienionych dyscyplinach dochodzi do interakcji i wzajemnego wpływu, tworzy to wiele pól badawczych.

Zawarte w monografii zagadnienia mają charakter multidyscyplinarny, a poruszane zagadnie­nia ogniskują się jednak wokół idei i zasad zrównoważonego rozwoju rozumianego jako proces wielowymiarowy, wieloaspektowy i dynamiczny. Opracowanie niniejsze ze względu na odniesie­nia do wielu dyscyplin naukowych zainteresować może nie tylko geografów. Zastosowane w ana­lizie wskaźniki dotyczą zagadnień ekonomicznych, społecznych, ochrony środowiska, a badanie sfery sterowania odnosi się do problematyki ewaluacji i zarządzania strategicznego.

                                                                                                               Ze wstępu