Od "Indeksu" do "Hutnika"

W odpowiedzi na kłamliwą propagandę i agresywną cenzurę komunistyczną PRL wiele środowisk, zróżnicowanych pod względem ideologicznym i społecznym, przystąpiło do wydawania niezależnych druków, poza zasięgiem aparatu kontroli. Stały się one częścią drugiego obiegu istniejącego w latach 1976-1990, którego imponujący rozwój przypadł na lata
80. XX wieku.
Niniejsza książka jest pierwszą całościową bibliografią prasy drugiego obiegu w Krakowie
i Małopolsce. Stanowi efekt wieloletnich prac Fundacji Centrum Dokumentacji Czynu
Niepodległościowego w Krakowie związanych z pozyskiwaniem i opracowywaniem niezależnych druków. Zawiera opisy ponad 750 krakowskich i małopolskich tytułów czasopism,
gazet, serwisów, biuletynów i komunikatów publikowanych przez różne, rozwijające się żywiołowo struktury opozycji antykomunistycznej – od Niezależnego Samorządnego Związku
Zawodowego „Solidarność” i związanych z nim organizacji, przez formacje studenckie
i młodzieżowe, takie jak Niezależne Zrzeszenie Studentów i Federacja Młodzieży Walczącej,
po powstające nowe partie polityczne (Konfederacja Polski Niepodległej i Polska Partia Niepodległościowa), a także inne niezależne środowiska.
Co wyróżnia bibliografię Od Indeksu do Hutnika spośród innych dostępnych publikacji
tego typu? Jest jedną z pierwszych pełnych bibliografii regionalnych dotyczących czasopism
drugiego obiegu. Po raz pierwszy podjęto w niej próbę ujawnienia nazwisk twórców krakowskiej i małopolskiej prasy niezależnej: redaktorów, drukarzy i osób wspomagających. Ponadto starano się odtworzyć miejsca druku i wydania poszczególnych tytułów. Zdecydowano
się również na nowatorskie ujęcie czasopism często zmieniających tytuł, łącząc je w większe
inicjatywy wydawnicze, oraz druków, które ukazały się tylko w kilku numerach, dotychczas
niejednokrotnie pomijanych w opracowaniach.
Dlaczego Kraków? To miasto uniwersyteckie z bogatą tradycją intelektualną, a zarazem
centrum peerelowskiego hutnictwa, wyróżniało się wśród innych miast także mnogością
prasy drugiego obiegu, co uczyniło z niego drugi w Polsce – po Warszawie – ośrodek niezależnego edytorstwa.