Wokół liryki i liryczności doby romantyzmu

 Czesław Zgorzelski (1908–1996) – wybitny historyk literatury polskiej, znawca epok oświecenia i romantyzmu, filolog edytor (przede wszystkim dzieł poetyckich Adama Mickiewicza i Kazimierza Brodzińskiego). Od 1956 r. profesor nadzwyczajny, a od 1968 r. profesor zwyczajny. Pracownik Uniwersytetu Wileńskiego, wykładowca na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1950 r. profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Żołnierz Armii Krajowej, członek zespołu redakcyjnego „Tygodnika Powszechnego”, pracował również w Wydawnictwie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. Laureat Nagrody Fundacji Jurzykowskiego, odznaczony Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego. Do jego najważniejszych dzieł naukowych należą: Duma poprzedniczka ballady (1949), O lirykach Mickiewicza i Słowackiego. Eseje i studia (1961), O sztuce poetyckiej Mickiewicza. Próby zbliżeń i uogólnień (1976), Liryka w pełni romantyczna. Studia i szkice o wierszach Słowackiego (1981). Opublikował również m.in. tom szkiców historycznoliterackich Od Oświecenia ku Romantyzmowi i współczesności (1978) oraz zbiór studiów o liryce religijnej oświecenia i romantyzmu „W Tobie jest światłość” (1986). Poza tym opracował antologię Ballada polska (wraz z Ireneuszem Opackim), której pierwsze wydanie ukazało się w 1962 r. W 1988 r. wyszły Zarysy i szkice literackie, a w 1993 r. – Obserwacje. Ostatnia książka: Przywołane z pamięci (1996) ma charakter wspomnieniowy.